‘Doe het maar lekker rustig aan’. Die zin heb ik aan het begin van mijn burn-out het meest gehoord. Ontzettend goed bedoeld natuurlijk, maar het was helaas onmogelijk om dat in de praktijk te brengen. De onrust gierde door mijn lijf en mijn lichaam herkende de relaxstand niet meer. Ik was continue ‘aan’.

Rustig aan doen was in deze eerste periode van mijn burn-out dus juist heel lastig. Het duurde echt heel lang voordat de enorme storm in mijn hoofd ging liggen. En het jagende gevoel weg ging. Daarna kon ik pas vertragen in mijn doen en laten. Daarom vertel ik wat mij in de eerste weken en maanden van mijn burn-out wel geholpen heeft.

Haptonoom

Haptonomie, ik had geen idee wat dat was en het klonk me nogal zweverig in de oren. In de therapie staat de gevoelsbeleving van jou en hoe je omgaat met jezelf en met anderen centraal. Het is een alternatieve geneeswijze en het heeft mij enorm geholpen om in contact te komen met mijn gevoel. Ik vind het nog steeds heel lastig om uit te leggen maar ik heb leren luisteren naar wat mijn lichaam mij vertelt. Mijn lichamelijke grenzen weer leren kennen, wat voelt goed voor mij? En wat niet?

Een simpel voorbeeld. Wilma vroeg mij in één van de eerste sessies om op een stoel te gaan zitten. Ik ging zitten. Toen vroeg ze: ‘zit je echt lekker zo?’ Ik begreep haar niet. Toen zei ze ‘kijk nu eens hoe je zit?’ Ik bleek helemaal op het puntje van mijn stoel te zitten, als het ware klaar om in actie te komen. Door simpelweg te leren om bijvoorbeeld de rugleuning van een stoel te gebruiken, leerde ik beter voor mijzelf te zorgen.

Psycholoog

Na een aantal weken ‘rust’ ging het nog niet veel beter met mij en daarom kreeg ik van de huisarts een verwijzing voor een psycholoog. En ik leerde de eerste beginselen van de cognitieve gedragstherapie kennen. Kort gezegd: waarom je je gedraagt zoals je je gedraagt. Bij de psycholoog leerde ik mijn grenzen bewaken en bij de haptonoom leerde ik de signalen daarvan in mijn lichaam (her)kennen. Voor wij bleek dit een gouden combinatie.

In de eerste gesprekken met de psycholoog kreeg ik een aantal tips. Had ik die maar vanaf het begin van mijn burn-out geweten. Dat zou een aantal weken van aanmodderen en ellende gescheeld hebben. Vandaar dat ik de tips graag met je deel:

A, B en C activiteiten

Zoek uit van welke activiteiten je energie krijgt (A activiteiten) en op welke activiteiten je ‘leegloopt’ (C activiteiten). Ertussenin zitten activiteiten die je een keer moet doen maar die minder haast hebben (B activiteiten). Denk hierbij aan activiteiten zoals de was doen of de vaatwasser leegruimen.

Je energiegevers zijn heel persoonlijk, voor mij bijvoorbeeld een kopje koffie drinken, een wandeling maken, saunabezoek, in het zonnetje zitten… Energievreters: kort door de bocht, alles wat ‘moet’. Mijn psycholoog zei vervolgens dat ik maximaal 2 ‘moetjes’ op een dag mocht hebben zoals een afspraak met de haptonoom of de kinderen uit school halen. Geloof me, je zit heel snel op meer dan 2 ‘moetjes’.

Ik ben altijd al dol op schema’s geweest en met deze structuur kon ik tenminste wat. Want na elke B- of C activiteit moest ik een A-activiteit inplannen. Voor mij een openbaring. Want ik dacht dat ik het al die tijd al heel rustig aan had gedaan. Maar ik bleek vrijwel alleen maar B- en C activiteiten te ondernemen en daardoor ging het niet beter.

In de ochtend voelde ik me, in die eerste periode, redelijk goed. En dus probeerde ik zoveel mogelijk uit die tijd te halen. Er zat als het ware een druppel benzine in mijn motortje en dus gaf ik meteen een dot gas om maar zo veel mogelijk te kunnen doen. Waarna mijn motor er natuurlijk voor het einde van de ochtend alweer mee ophield… Met dit schema leerde ik veel beter mijn energie te doseren.

Leuke dingen doen

Wat voelde ik mij schuldig ten opzichte van mijn collega’s als ik leuke dingen ondernam. Ik hoorde tenslotte eigenlijk op kantoor te zitten… Door het A, B, C schema te hanteren vond ik het makkelijker om A-activiteiten, leuke dingen dus, te gaan ondernemen. En ik hield zodoende meer energie over voor andere activiteiten. Daardoor lukte het me, iets verder in mijn burn-out, om weer een paar uurtjes te gaan werken. Ga dus echt dingen doen die jou energie geven!

En verdere tips

• Zorg dat je een dagritme houdt, dit is echt heel belangrijk. Als ouder zijnde is dat een stuk makkelijker. Tenslotte moeten de kinderen aangekleed en gevoed en wel naar school.
• Ga op tijd naar bed en sta niet pas in de loop van de middag op. Je slaapritme raakt (nog verder) verstoord. Tussendoor slapen deed mij heel goed, maar wel maximaal 45 minuten per dutje. Anders was ik nog vermoeider.
• Ga naar buiten. De frisse lucht en vitamine D zijn nodig voor je herstel. En uit onderzoek is gebleken dat de natuur stressverlagend werkt.
• Zorg dat je agenda zo leeg mogelijk wordt, ga dus even niet (of heel kort!) naar verjaardagsfeestjes of andere verplichtingen die je veel energie kosten.

In een volgend blog vertel ik je graag over het vervolg van mijn herstel.  Ik hoop dat je er wat aan hebt!

Liefs marjon