Zo tegen het einde van het jaar is mijn lontje een stukje korter en is alles me al snel te veel. Ik snauw wat af naar de kinderen, meer dan me lief is. Volgens mij ben ik echt niet de enige die daar last van heeft, toch? Ik merk het ook aan de mensen om mij heen. Ik hoef alleen maar een boze blik naar Milou te werpen en ze heeft al een trillip, Mike ontploft zo’n beetje om alles en zelfs de altijd zo vriendelijke mevrouw bij de AH XL kijkt wat minder vrolijk als normaal. Nog even volhouden, het is bijna kerst!

De afgelopen twee weken heb ik maar liefst drie verschillende moeders gesproken die net in een burn-out zijn beland. Als burn-out kenner vind ik dat afschuwelijk om te horen, het gaat me echt aan het hart. Maar het verbaast me niks dat het juist in deze tijd van het jaar gebeurt. Want boy oh boy wat een gestress was het de afgelopen weken en is het nog steeds. 

Heb je al nagedacht over het kerstdiner? En waar- en hoe vieren we dit jaar oud&nieuw? En we moeten uiteraard nog op zoek naar de perfecte kerstkado’s. Ook de ‘hulp nodig mailtjes’ van school vliegen me deze maand om de oren. Wil ik misschien helpen met het versieren van de school, dat gaat tenslotte niet vanzelf? Vergeet ik niet onze kersthapjes op de lijst bij de deur te schrijven? En Mike zijn klas heeft een ‘foute kersttruien dag’, dus zorg nog effe voor een foute trui alsjeblieft. Of ik Milou een ‘oase’ mee wil geven om een kerststukje te maken? En een potje, en versiersels graag! Een watte? Ik voel me even een waardeloze moeder omdat ik weet niet wat een oase is. Google is m’n redding want die weet het gelukkig wel. 

Begin december was het niet anders. ‘We gaan pepernoten bakken’. Wie heeft er nog een beslagkom? En wie neemt er een pak Dr. Oetker  ‘pepernootmix’ mee? En de kids gaan een workshop skaten volgen, vergeet dus vooral geen muts en beschermers mee te geven. En nog iets leuks, Milou krijgt op school mondharmonica les, dus of ik even een mondharmonica wil regelen.. Eén met 10 gaatjes graag! Zoveel dingen om te onthouden en ik mag natuurlijk niets vergeten wil ik niet de slechtste moeder ever zijn in de ogen van de kids… En het is oprecht allemaal leuk, maar gewoon een beetje veel tegelijk. Het voelt alsof in een aflevering van de Luizenmoeder ben beland. Het is dat ik op dit moment geen ‘echte’ baan heb maar ik denk regelmatig ‘hoe deed ik dat allemaal toen ik nog 32 uur werkte’? Hoe doet iedereen dat? Hoe doen jullie dat?!?

Weet je wat ik ga doen? Ik knijp er effe tussenuit en ga met een vriendin een dagje naar de sauna. Gewoon om even weg te zijn van alle gekte. Ik kan het iedereen aanraden 😉

Welke tips heb jij om de feestdagen stressloos door te komen? Zeg het me vooral in een reactie hieronder 🙂